40 درصد محل خیزش غبارهای نمکی دریاچه ارومیه زیر آب رفت

رئیس ستاد احیای دریاچه ارومیه با بیان اینکه یکی از مخاطرات خشکی این دریاچه، غبارهای نمکی است، گفت: محل خیزش غبارهای نمکی دریاچه ارومیه با افزایش حجم آب، 40 درصد کاهش یافت.

عیسی کلانتری روز چهارشنبه در گفت وگو با خبرنگار ایرنا در حاشیه همایش کشوری مدیریت سلامت در بلایا و فوریت ها در دانشگاه علوم پزشکی تبریز، اظهارکرد: وسعت آبی دریاچه ارومیه با یکهزار و 300 کیلومتر مربع پیشرفت نسبت به سال گذشته به 2 هزار و 600 کیلومتر مربع افزایش یافته است .
وی افزود: با حل شدن نمک های کف دریاچه ارومیه بیش از 12 سانتی متر بر عمق این دریاچه افزوده شد و در مجموع با افزایش حجم آب 49 سانتی متر عمق بستر دریاچه ارومیه ارتقا یافت.
کلانتری گفت: در زمان حاضر تراز اکولوژیک دریاچه ارومیه به 14.5 میلیارد مترمکعب رسیده است و اگر این روال ادامه یابد در سال های 1402 و 1403 شمسی به احیای اکولوژیکی دریاچه دست خواهیم یافت .
وی خاطرنشان کرد: بیش از حدود 15 هزار هکتار از اراضی دریاچه ارومیه دارای پوشش گیاهی و قرق شده که امسال پیشرفت آب و پوشش گیاهی ایجاد شده در منطقه موجب کاهش 40 تا 50 درصدی غبارهای نمکی شد.
کلانتری با بیان اینکه سال آینده نیز غبارهای نمکی با منشاء دریاچه ارومیه به 20 درصد سال های قبل می رسد، گفت : امسال سال دوم اجرای طرح احیای دریاچه ارومیه است که در مرحله تثبت قرار دارد؛ بر این اساس توانسته ایم در حد سال 92 حجم آب دریاچه را تثبیت کنیم و حجم آب را امسال از 1.2 میلیارد مترمکعب به 2.5 میلیارد متر مکعب می رسانیم .
وی همچنین از احیای حیات آرتیمیا در دریاچه ارومیه خبر داد و افزود : جلبک هایی که آرتیمیا از آن تغذیه می کند نیز در سطح دریاچه افزایش یافته و علت قرمز شدن آب دریاچه ارومیه همین موضوع است .
کلانتری گفت: با پیوستن زرینه رود به سیمینه رود ، هدایت آب آجی چای و سایر اقدامات انجام شده یک میلیارد و 200 میلیون متر مکعب آب اضافی وارد دریاچه ارومیه و موجب حل شدن نمک های کف دریاچه شده است .
دریاچه اُرومیه در شمال غرب ایران بین دو استان آذربایجان غربی و آذربایجان شرقی قرار گرفته و به عنوان بزرگ ترین دریاچهٔ داخلی ایران و دومین دریاچهٔ بزرگ آب شور دنیا به شمار می رود. آب این دریاچه بسیار شور بوده و بیشتر از رودخانه های زرینه رود، سیمینه رود، تلخه رود، گادر، باراندوز، شهرچای، نازلو و زولا تغذیه می شود.
بر اساس فهرست تنوع زیستی پارک ملی دریاچه ارومیه که در سال 2014 و 2016 ارائه شده، این پارک مسکن 62 گونه باکتری و آرکئوباکتر، 42 گونه قارچ های میکروسکوپی، 20 گونه جلبک، 311 گونه گیاه، 5 گونه نرمتنان دو کفه ای (رودخانه های جزایر)، 226 گونه از پرندگان، 27 گونه خزنده و دوزیست و 24 گونه از پستانداران می باشد که دست کم فسیل 47 گونه یافته شده است.
این زیست بوم به صورت بین المللی توسط یونسکو به عنوان منطقه تحت حفاظت به ثبت رسیده است.
این دریاچه با داشتن بیش از 102 جزیره کوچک و بزرگ محل توقف پرندگان مهاجر از جمله فلامینگو، پلیکان، کفچه نوک، اکراس، لک لک، اردک پیسه، نوک خنجری٬ چوب پا، و مرغ نوروزی می باشد.