شناسایی محرک زیستی عامل مرگ درختان

محققان دانشگاه ادینبورگ انگلیس موفق به شناسایی یک محرک زیستی شده اند که در زمان خشکسالی های طولانی، موجب مرگ درختان جنگل های بارانی می شود.

به گزارش گروه اخبار علمی ایرنا از ساینس، کاهش میزان بارندگی در دهه های آینده می تواند منجر به اختلال در سیستم انتقال آب از خاک به برگ درختان شود. این رخداد به واسطه تجزیه درختان مرده، می تواند موجب افزایش چشمگیر دی اکسید کربن در اتمسفر شود؛ همچنین درختان جنگل های بارانی آینده، کوتاه تر از درختان فعلی خواهند شد و در نتیجه دی اکسید کربن کمتری را در خود نگه می دارند.
تا کنون علت مرگ درختان در خشکسالی مبهم بوده است. بر اساس برخی از تحقیقات، کاهش شدید آب موجب کاهش توانایی درختان در تولید قند و در نتیجه مرگ آن ها به دلیل فقدان مواد غذایی می شود. اما نتیجه طولانی ترین تحقیقات انجام گرفته در رابطه با خشکسالی، گویای این واقعیت است که علت اصلی مرگ درختان، بروز اختلال در سیستم آبرسانی آن ها به برگ ها است. بر اساس این تحقیقات، جنگل های بارانی آمازون نمی توانند در برابر خشکسالی های شدید یا طولانی مقاومت کنند.
این تحقیقات در طول 13 سال و به صورت میدانی در جنگلهای بارانی آمازون انجام گرفت. در طول این تحقیقات که همزمان با یک دوره طولانی خشکسالی انجام گرفت، محققان نحوه رشد، میزان قند و بازدهی سیستم آبرسانی درختان را مورد بررسی قرار دادند.
محققان دریافتند میزان قند ذخیره شده در درختان در یک دوره 10 ساله خشکسالی مشابه درختانی است که در یک بازه 10 ساله و در آب و هوای مناسب قرار داشته اند. در زمان خشکسالی نیز درختان تا زمان مرگ خود، با نرخ یکسانی رشد می کنند.
بر اساس این تحقیقات، در زمان خشکسالی، حباب های هوا وارد شیره درختان می شود و موجب قطع جریان آب درون بافت هایی می شود که وظیفه انتقال آب و مواد معدنی را بر عهده دارند. درختان بلندتر در مقابل این نقطه ضعف، آسیب پذیر ترند و درختان کوتاه تر شانس بقای بیشتری دارند.گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Nature منتشر شده است است.